Aby wykonać złożenie elementu jak na rysunku 1, należy zamodelować części pokazane na rysunku 2.

Rysunek 1

Rysunek 2

Rusunek 3 przedstawia szkice niezbędne do narysowania elementu nr. 1 Otwory fi 12mm są to otwory z pogłębieniem walcowym o parametrach: średnica pogłębienia 30mm, głębokość pogłębienia 8mm.

Rysunek 3

Szkice do wykonania elementu nr. 2 pokazane zostały na rysunku 4

Rysunek 4

Rysunek 5

Rysunek 6

Aby utworzyć z tych części złożenie, musimy utworzyć nowy pusty dokument typu złożenie – ISO

W bibliotece części przechodzimy do folderu z zapisanymi plikami części i przenosimy część 1 na okno robocze. (rysunek 7) Ważna jest kolejność dodawania części, ponieważ pierwszy dodany element do pustego złożenia traktowany jest jako część bazowa.

Rysunek 7

Jako kolejny element złożenia dodamy część 2.

Domyślnie dodawana część orientowana jest w taki sam sposób jak została zamodelowana w module part (rysunek 8). Ważne jest zatem ustalenie strategii modelowania poszczególnych części – ułatwi to późniejsze składanie złożenia.

Rysunek 8

Po uaktywnieniu funkcji składaj (rysunek 9) możemy dodawany element swobodnie przemieszczać za pomocą myszki, a z jednocześnie wciśniętym klawiszem ctrl obracać element.

Rysunek 9

 

Po wstępnym umiejscowieniu części możemy nadać 1 relację – będzie to relacja współosiowości 2 otworów.

Kolejną relacją również będzie współosiowość, tym razem będzie to zależność pomiędzy łożem w części bazowej, a elementem walcowym wskazanym tutaj.

Ostatnią relacją będzie relacja przylegania płaszczyzn. Będzie to wewnętrzna płaszczyzna tulejki, oraz zewnętrzna płaszczyzna bazowej części uchwytu.

Rysunek 10

Jako kolejny element dodamy górną część uchwytu. Zamocujemy go za pomocą 2 relacji współosiowości otworów fi 12mm, oraz za pomocą relacji przylegania górnej płaszczyzny bazowej części i spodniej płaszczyzny elementu dodawanego. Prawidłowe złożenie powinno dać efekt widoczny na rysunku 11

Rysunek 11

Jako ostatnie elementy do złożenia dodamy śruby mocujące wraz z nakrętkami

Podobnie jak poprzednio skorzystamy z relacji współosiowości oraz przylegania płaszczyzn.

Rysunek 12

Dodaj komentarz


cztery − 1 =